Grote beelden, waarbij textiel en verf als ruwe bouwmaterialen worden gebruikt. Vreemde gedaanten vormen samen een installatie, die de ruimte in de Bouwput omtoveren tot een wonderlijke wereld. Uit de details spreekt een wereld die herinnert aan technieken uit de textielwereld. Het tijdrovende (vrouwen)werk van textiel is verdwenen, er wordt bij femmeBRUT 3D weinig gepriegeld. Integendeel: als een bouwvakker benadert Marja van Putten het zachte materiaal om er ook prachtige onverwachte
details aan toe te voegen. Hoe mag of wil je je als mens tonen is hierbij de vraag. En, tegelijkertijd: wanneer is een beeld nog kunst, hoever kan je gaan in het zoeken van de grens van het materiaal? Er zijn de laatste tijd heel veel exposities over textiel, maar dit wordt een hele bijzondere. Marja van Putten laat zien dat zij een pionier is in het werken met textiel. Zij verlegt grenzen, waar anderen het materiaal en de mogelijkheden net ontdekken.

Citaat van de ballotagecommissie van de Vishal over femmeBRUT:
‘Dwingend werk in zowel materiaalgebruik als formaat. De energie spat ervan af en het credo ‘less is more’ wordt hier in omgekeerde vorm getoond. Spannende serie ‘portretten’ in een puur abstracte beeldtaal. De beschouwer kijkt niet naar textiel maar naar inhoudelijke.